De afgelopen week heb ik de tekst van het manuscript Soepfeest in een opmaakprogramma gezet. Niet omdat ik al klaar ben met de illustraties, maar om een beter beeld te krijgen: hoeveel illustraties zal ik nog maken, hoe ziet het geheel eruit, en – misschien wel het belangrijkste – klopt het aantal pagina’s?
Oetje-serie
Goed nieuws: ja, alles past precies! Het kan uiteindelijk nog wel íets veranderen, maar dat is geen probleem. Ik wil graag dat elk boek in de Oetje-serie even dik wordt. Het ziet er mooi uit in de boekenkast en zo klopt de opbouw van het verhaal gewoon.
Deze week was ik dus minder creatief en meer aan het puzzelen. Vooral de opstart voelde een beetje als rekenen: de tekst, titels en plaats van de illustraties moesten precies goed uitkomen om dezelfde uitstraling te krijgen als Nep-echt, deel 1 van de Oetje-serie. Dat was even een gedoe, maar… het is gelukt! En dat voelt supergoed.
Illustraties
Nu ga ik bekijken (letterlijk tellen) hoeveel illustraties ik nog moet maken. Eén ding is zeker: het zijn er nog een heleboel! Want net als in Nep-echt wil ik héél, héél veel illustraties. Alleen tekst is maar saai voor kinderen, denk ik zo.
Verder met Soepfeest
Dus, werk aan de winkel! Snel weer aan de slag, illustreren tot ik erbij neerval! 😆
Maar voor ik verder ga, hier alvast een paar afbeeldingen om je een idee te geven waar ik mee bezig ben. Ik werk met aquarel, Oost-Indische inkt, potlood en pen.
Oetje gaat restvlees halen voor kat Coentje bij slager Snijworst en zijn lieve vrouw, terwijl in de uiterste hoek van de winkel een pittige dame toekijkt. En waarschijnlijk blijft het niet bij toekijken…
En lieve Lieve verkleedt zich… Zou die kleding uit Oetjes schatkist komen? Dat zou zomaar kunnen! En hoe zou Oetje eruitzien? Tja, heel bijzonder dat kan ik alvast verklappen 😉
Tot Oetje!
